|
Sakinleri Kafkasya’dan gelen Dereköy’ün ilk kuruluşu 1864 yılında gerçekleşmiştir. Köyün ilk kurulan evi Adibeler’e aittir. 93 Harbi’nde sonra yeni gelenler olmuştur. Ondokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında bölge tekrar şenlendirilmiş ve Kafkaslardan göç eden Çerkesler tarafından Çerkes Keçidere adıyla yeni bir köy kurulmuştur. Çerkesler Şapsığ, Ubuh, Dığ boylarına mensup olup Köyde bir hane de Abzah boyu bulunmaktadır. İlk adı Pişekakoy olan köye daha sonra Keçidere, Çerkez Keçidere gibi isimler verilmiştir. Tam ortasından gelen Keçi deresinden dolayı en sonunda Dereköy adı verilmiştir. Köyün 2 km. batısında bulunan meşelik mera ve tarlaların bulunduğu yerde eskiden Frekkoru Çiftliği varmış. Arazi haritalarında halen bu bölge Frenkkoru olarak adlandırılmaktadır.
Köyün bulunduğu yerin çok yakınında eskiden Erderlü Köyü mevcuttu. Bu köy 18.Yüzyıldan itibaren mezra durumuna düşmüş olup ondokuzuncu yüzyılda da aynı konumuna devam etmiştir.
Köyün nüfus defteri incelendiğinde en eski nüfus kaydına 1257 Yılına ait olduğu görülmüştür.Bu bilgi muhtemelen hatalıdır.Çünkü 1269 yılına ait arşiv kayıtlarında köyün ismine rastlanmamıştır.İsmi geçen Keçidere köyü ise muhtemelen Yörük Keçidere’dir. 1270’li yıllara ait doğum kayıtlarının doğruluğu daha kuvvetli olarak gözükmektedir.
1892 nüfus kayıtlarında köyde 88 hane ve 389 nüfus mevcuttur. 1898 tarihinde bu nüfus daha da artmış ve 92 hanede 438 nüfusa yükselmiştir.1905 tarihindeki nüfusu ise 410’dur.1928,1929,1930,1935 ve 1952 yıllarında Bulgaristan’dan köye göçler yaşanmıştır. Göçler Rumeli, Eskicuma, Osmanpazar, Hezargrat ve Tırnova şehirlerindendir. Göçler sonucu köyde Muhacir ve çerkes mahallesi olmak üzere iki mahalle oluşmuştur.
Günümüzde Sarıköy Nahiyesi’ne bağlı olan Dereköy' de 2000 nüfus sayımına göre 286 nüfusu bulunmaktadır.
Kurtuluş Savaşı sonrasında köy halkının büyük çoğunluğu 13 Haziran 1339 (miladi 1923) tarihinde sürgüne gönderilmiş, fakat daha sonra geri dönmelerine izin verilmiştir.
I. Dünya Savaşı’nda Musa oğlu Yusuf, Suriye cephesinde savaşmış ve Şam’da şehit olmuştur. Şehit sayısının daha fazla olduğu düşünülmekle beraber resmi kayıtlarda sadece bu şehidin ismi geçmektedir.
Gönen’e 11 km. mesafede olan köyün nüfusu 286 kişi olup yolu asfalttır. Elektriği, telefonu, ve kanalizasyonu olan Dereköy’ün suyu, Şaroluk Seda Dağı’nda gelmekte olup içimi çok güzeldir. Camisi, minaresi, imamevi, şadırvanı ve tuvaleti vardır. Öğrenciler Sarıköy’e taşınmaktadır. 3 kahvehane, 1 bakkal, 30 traktör, 30 büyükbaş, 500 küçükbaş hayvan bulunan köyde çeltik, buğday, domates ve pancar yetiştirilmektedir.
Dereköy mesire yeri: Eski Sarıköy Panayırı’nın kurulduğu, şimdi köy harmanlığı olarak kullanılan yer, Gönen ve çevre köyler tarafından mesire yer olarak kullanılmaktadır. Köy yakınıda eskiden Hacı İsa Panayırı yapılırdı. Yaklaşık 450 Yıllık tarihçesi vardır. Bu panayır halk arasında Haces panayırı adıyla bilinmektedir. Daha sonra Sarıköy Panayırı adıyla anılmış olup günümüzde Gönen’e taşınmıştır. Asırlık çınar ağaçları bulunan mesire yerinde özellikle 500-600 yıllık ve uzunluğu yaklaşık 8 m. kadardır. Köy yakınında Keçideresi kenarındaki çınar ağaçlarının altında halen her yıl Mayıs ayının ilk haftasında Hıdır Ellez Şenlikleri yapılmakta ve bu ağaçlık alan tamamen dolmaktadır. Son iki yıldır da, Güney Marmara Kafkas bölge şenlikleri burada yapılmakta ve on binlerce vatandaş Türkiye' nin değişik bölgelerinden bu bölgeye akın etmektedir.
Yerel turizmin bölgedeki merkezi durumundaki Dereköy' de aynı zamanda, Kız kesen, sulu mağara, susuz mağara adıyla üç adet mağara bulunmaktadır. Mağaralardan birinin diğer ucunun kaz dağlarına kadar uzandığı halk arasında söylenmektedir. Köyün hemen üzerinde birde tarihi kale bulunmaktadır. Tarihi kalenin Bizans ve Rumlardan kaldığı ve içlerinden eski tuğla parçaları ile, gümüş ve altın heykellerinde çıktığı halk arasında konuşulmaktadır.
Elektirk 1950 yılından sonra Balıkesir içerisindeki köylerde ilk kez bu köyde kullanılmıştır.
|
